Serdecznie zapraszamy na spotkanie z Giorgim Maglakelidze i prezentację jego najnowszej książki „Tajemnice gruzińskiego smaku”.

Niech najlepszym zaproszeniem będzie to, co autor pisze o sobie w notce biograficznej nowej książki:
„Urodziłem się w Tbilisi w Gruzji we włoskim podwórku gdzie instytucja mamusi jest na głównej pozycji, więc do 16 roku życia jadłem dania przygotowane przez mamę, przeważnie to dania z bakłażana na 1001 sposobów, potem już gotowałem sam bo zacząłem pracować. Codzienne rano koło 6.30 po takich podwórkach chodziła osoba i krzyczała Maconi, Maconii to była pani, która miała małego osiołka załadowanego naturalnym zsiadłym mlekiem, z każdego balkoniku spuszczali w koszyczkach na lince puste półlitrowe szklane słoiki z pieniędzmi, a dostawali pełne i wciągali je z powrotem do mieszkania. Potem przychodził pan z metalową płaską taczką i krzyczał sazamtro, neswi, sazamtro. To był pan, który sprzedawał arbuzy i melony, jak kupowałem arbuz to wtedy pan mi pozwalał przejechać się do domu na taczce, aż do drzwi podwoził, ale była frajda. Raz w tygodniu z Mamą jechałem na bazar gdzie były przywożone z różnych gospodarstw domowych naturalne produkty. Mięso można było dotknąć palcem, jak szybko wracało do kształtu to był znak że świeże, sery sulguni typu mocarella można było spróbować i potem kupić, owoce mogłem skosztować i potem kupić nie było problemów, do dziś pamiętam smaki Gruzji, to zapach unoszących się w powietrzu różnych przypraw, kiszonych warzyw jak czosnek, papryka, kapusta, związane w natkę pietruszki, estragonu, fioletowej bazylii, koperku, gwar bazaru i targujących ludzi. od 17 lat mieszkam w Polsce i gotuję dla rodziny, dla siebie i dla gości dania przeważnie gruzińskie. Na początku trudno było odnaleźć odpowiedniki gruzińskich produktów, ale z czasem wszystko udało się. Jestem autorem książek: „Gruzja Przewodnik Reportażowo Kulturowy”, „Rozmówki polsko gruzińskie”, „Rozmówki angielsko gruzińskie”, „Toasty Gruzińskie”, „Tajemnice Gruzińskiego smaku”; mam uprawnianie pilota wycieczek po Gruzji, prowadzę stronę www.gruzja-przewodnik.pl, organizuję wieczory gruzińskie oraz warsztaty kuchni dla chętnych jak i na kanale YouTube. Jestem miłośnikiem Gruzji z krwi i kości oraz smakoszem swojej kuchni. Zapraszam serdecznie na ucztę ducha toastami i winem a dla ciała daniami gruzińskimi.”

Zapraszamy!

Niedziela, 11.03.2018, godz: 12:00,GMT – Georgian Wine&Art Gallery, ul. Bytomska 23, 30-075 Kraków

Link do wydarzenia: Facebook

Po serii spotkań o regionach Gruzji (do której wkrótce wrócimy) chcielibyśmy Was zainteresować także historią starożytnych murów, które możecie spotkać na każdym kroku swoich wędrówek po tym pięknym kraju.

Tematem pierwszego spotkania z historią i archeologią Gruzji, które zaplanowaliśmy na czwartek 1 marca, godz. 19.00, będą najstarsze ślady chrześcijaństwa na tej ziemi. O pierwszych gruzińskich cerkwiach – ich historii i architekturze opowie archeolog – dr Przemysław Nocuń.

Przemysław Nocuń to nie tylko jeden z założycieli naszego Stowarzyszenia oraz jego wieloletni Prezes, a dziś członek Zarządu. To także pracownik naukowy w Zakładzie Archeologii Średniowiecza i Czasów Nowożytnych Instytutu Archeologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się wokół zagadnień związanych z funkcjonowaniem zamków w krajobrazie kulturowym średniowiecznej Europy Środkowej. Zajmuje go również problematyka archeologii i kultury średniowiecznego Południowego Kaukazu (przede wszystkim Gruzji).

Link do wydarzenia: https://www.facebook.com/events/308449736344656/

Zapraszamy do Centrum Kultury Gruzińskiej w Krakowie – GMT, ul. Bytomska 23!

Chewi (po gruzińsku gruziński: ხევი) to mały obszar w północno-wschodniej Gruzji. Jego centrum stanowi zdecydowanie najpopularniejsza górska wioska w Gruzji, czyli Stepancminda (Kazbegi), nad którą roztacza się widok znany z pocztówek i prawie wszystkich przewodników po Gruzji, czyli widok na mały kościółek (a dokładnie cerkiew i klasztor) Trójcy Świętej na zielonym wzgórzu na tle ogromnej, zawsze białej góry, czyli Kazbeku (5047 m).

Nasi prelegenci mają to szczęście, że widzą ten zachwycający pejzaż zawsze wtedy, kiedy spojrzą przez okno własnego domu. Nika Gomiashvili jest gruzińskim góralem z krwi i kości, bo pod Kazbekiem się urodził, wychował i do dzisiaj tam mieszka, a sam Kazbek w międzyczasie zdobył ponad 100 razy. Ewa Stachura jest góralką z wyboru, bo kilka lat temu przyjechała do Gruzji, aby wspiąć się właśnie na Kazbek i niespodziewanie właśnie tam poczuła, że to miejsce jest jej długo poszukiwanym domem. Tam Ewa urodziła się drugi raz (jak inaczej nazwać kilkumiesięczną nieprzerwaną imprezę integracyjną z góralami?), mieszka na stałe, prowadzi własną firmę, a sam Kazbek w międzyczasie zdobyła 14 razy.

Ewa i Nika znają Kazbegi, jego okolice, historię i wszystkie tajemnice lepiej niż ktokolwiek inny. Podczas naszego spotkania opowiedzą Wam o wszystkich najważniejszych miejscach w okolicy, ale również o tych, które są mniej znane, a które koniecznie musicie odwiedzić, kiedy tam będziecie. Usłyszycie o mitycznym uśpionym wulkanie Kazbeku, o najpiękniejszej dolinie w Gruzji, którą jest Dolina Truso, o tajemniczych posągach, czyli gruzińskiej Wyspie Wielkanocnej, o składaniu corocznej krwawej ofiary w Tsdo (maleńka wioska, 5 km od Kazbegi), o Gruzińskiej Drodze Wojennej, która przecina Kazbegi, o „świętej” wiosce Sno, o lokalnym basenie, w którym wszyscy górale uczą się pływać…i o wielu wielu innych miejscach. Ewa i Nika opowiedzą Wam również o lokalnych legendach, tradycjach, potrawach, zwyczajach i słowach, które znają tylko mieszkańcy Chewi, a które są dziwne nawet dla Gruzinów z Tbilisi. A przede wszystkim usłyszycie historię, której Ewa jeszcze nigdy nie opowiedziała, czyli jak to właściwie się stało, że mieszka na drugim końcu świata, czy było łatwo przekonać do siebie gruzińskich górali (czy się to w ogóle udało?), jaką cenę musiała zapłacić za najpiękniejszy widok z okna na Kazbek i czy warto było postawić w życiu wszystko na jedną, gruzińską kartę.

Serdecznie zapraszamy!

Czwartek 22.02.2018 r. godz. 19:00 „GMT – Georgian Wine&Art Gallery” ul. Bytomska 23, 30-075 Kraków

Facebook: LINK DO WYDARZENIA

Wszyscy znamy Gruzję jako krainę pełną winnic i zielonych gór Wielkiego Kaukazu. Ma ona jednak wiele innych regionów, które wyglądają zupełnie inaczej.

W czwartek 15 lutego o godzinie 19.00 w naszym Centrum Kultury Gruzińskiej przy GMT – Georgian Wine&Art Gallery (Kraków, ul. Bytomska 23) opowiemy o Samcche-Dżawachetii, regionie na południu Gruzji, leżącym przy granicy z Turcją i Armenią.

Znajduje się tu wielki skalisty kanion rzeki Mtkwari, rozległe płaskowyże i jeziora, nad którymi górują łagodne, trawiaste wzgórza Małego Kaukazu.

To tu biją też źródła wody Borżomi. W tych dzikich terenach leżą liczne twierdze, klasztory a nawet całe miasta wykute w skale – jak słynna Wardzia.

Do tego mamy tu mieszankę różnych kultur – prawosławnych Gruzinów i Rosjan, Ormian, muzułmańskich Turków, a także katolickie wioski, gdzie pracują polscy misjonarze.

Jest więc o czym opowiadać i co oglądać – mnóstwo pięknych zdjęć i magiczne opowieści czekają na was na prezentacji prowadzonej przez Tomka Albiniaka.

Po ostatnim spotkaniu o Tuszetii kontynuujemy cykl prezentacji na temat regionów Gruzji i innych krajów Kaukazu. Niesamowite bogactwo kultur i obyczajów ludów żyjących koło siebie, niejednokrotnie oddzielonych ledwie rzeką bądź górą, dostarczy nam materiałów na wiele spotkań 🙂

Zapraszamy na drugie slajdowisko z cyklu ZAKĄTKI KAUKAZU już w najbliższy czwartek 1 lutego o godzinie 19.00 do naszego nowego Centrum Kultury Gruzińskiej przy GMT – Georgian Wine&Art Gallery (Kraków, ul. Bytomska 23). Tym razem Tomasz Albiniak z prezentacją Chewsuretia – Kaukaz, poezja i krew.

Tomek Albiniak kilka lat temu realizował w naszym Stowarzyszeniu projekt dotyczący wyznaczania szlaków w regionie Chewsuretia. W wyniku działań projektowych został także wydany przewodnik p.t. „Kaukaskie ścieżki: CHEWSURETIA”.

Wstęp wolny, ilość miejsc ograniczona pojemnością sali 🙂

Serdecznie zapraszamy na pierwsze z cyklu ZAKĄTKI KAUKAZU slajdowisko w naszym Centrum Kultury Gruzińskiej w nowej lokalizacji – przy Georgian Wine&Art Gallery przy ul. Bytomskiej 23.

We wtorek 9 stycznia o godzinie 19 z Magdaleną Konik zabierzemy Was do Tuszetii!

Zafascynowana najdzikszą częścią gruzińskiego Kaukazu postanowiłam zamieszkać z Tuszami, by doświadczyć, zrozumieć i poznać lepiej ich kulturę. Tuszetia – miejsce, które skradło mi serce, nauczyło cierpliwości i pokory a jednocześnie stało się prawdziwym domem. Zapraszam na opowieść o życiu w Tuszetii, o jej tradycjach, ludziach tam mieszkających, pogańskich wierzeniach, rytuałach i zmaganiu się z różnicami kulturowymi, by zostać zaakceptowaną w męskim świecie kaukaskich dżygitów. Od wspólnego wejścia ze stadami przez góry do Tuszetii, święta, codzienne życie do wspólnego wyruszenia do Doliny Alazańskiej na zimę.

Magdalena Konik – fotograf freelancer, uczy się dziennikarstwa i podróży, pasjonatka jeździectwa i ginących kultur. Od ponad 3 lat związana zawodowo z Gruzją. Współpracuje z prasą gruzińską (Georgian Journal oraz IWPR) oraz polską (KONTYNENTY, Nowa Europa Wschodnia). By realizować swoje projekty fotograficzne przeprowadziła się do Gruzji. Wyróżniona dwukrotnie w galerii Daily Dozen National Geographic, laureatka konkursu na stypendium fotograficzne Timothy’iego Allena w ramach Festiwalu Xposure w Emiratach Arabskich. Autorka bloga: migawkizpodrozy.com

Stowarzyszenie „Most do Gruzji” jest dumnym partnerem projektu Magdaleny Konik pt. „Tuszeccy Pasterze”.